Τα Αρκαδικά Μονοπάτια και τα Apollo Trails στο Λύκαιο όρος

Ο άγριος τόπος γύρω από το Λύκαιο εξημερώθηκε από τους σκληροτράχηλους Αρκάδες, που χρονιά με τη χρονιά, με το τσεκούρι, το τσαπί και τη γίδα γεωμέτρησαν τις πεζούλες, μάστευσαν τις πηγές, έσπρωξαν πίσω τα πουρνάρια και τον έκαναν να ανθίσει και να καρπίσει. Δεν άφησαν σπιθαμή απάτητη, ανακαλύπτοντας τα χρηστικά και μαγικά συστατικά της γης τους και κάνοντάς τα τροφή, πνεύμα και όραμα. Τέλος, ακάματοι, ανέβηκαν με θάρρος στις κορφές του, να δοξάσουν τους πρωτομάστορες του κόσμου τους.

Οι αρχέγονοι αυτοί νομείς έφυγαν οριστικά, αφήνοντας πίσω τους τα κτιστά και τα άυλα μνημεία τους. Από γενιά σε γενιά, ο τόπος άδειασε και τα επιφανή αυτά έργα έχασαν το βάρος τους μέσα στο κενό και τη σιωπή.

Αυτή τη σιωπή θέλει να διακόψει ο μικρός αυτός οδηγός, γυρίζοντας τη ματιά μας πίσω στα βασικά. Γιατί για να ζωντανέψει ο τόπος, πρέπει να μιλήσουμε ξανά τη γλώσσα του, να συλλαβίσουμε πάλι τα τοπωνύμια, να παραμερίσουμε τα μούσκλια από τις κρήνες, να ξελογγώσουμε τα μονοπάτια, να τον ξαναποτίσουμε με ιδρώτα και έγνοια. Το βιβλιαράκι ετούτο δεν θέλει να μείνει στα ράφια σαν ανθολόγιο των πεπραγμένων μιας άλλης εποχής, θέλει να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον παλιό αλλά μεστό κόσμο της Αρκαδίας και προβάλλοντάς τον στο σήμερα, να του δώσουμε τη θέση που του αξίζει.