Μετά από ένα μακρύ ταξίδι με το πλοίο θα φτάσετε στην Ανάφη, ένα μικρό νησί (38 km²), στο νοτιοανατολικό άκρο του Κυκλαδικού αρχιπελάγους. Αυτή η γεωγραφική απομόνωση καθιστά την Ανάφη ιδανική για χαλάρωση, καθώς δεν έχει επηρεαστεί ακόμη μαζικά από τον τουρισμό, σε έντονη αντίθεση με τη γειτονική Σαντορίνη.

 

Πινακίδα της Ανάβασης με τα μονοπάτια της Ανάφης

 

Η Ανάβαση χαρτογράφησε το νησί και έφτιαξε τις πινακίδες με τα μονοπάτια για το Δήμο Ανάφης.

Επίσης έγραψε τα κέιμενα της ιστοσελίδας www.anafi.gr με τα έξι σηματοδοτημένα «Μονοπάτια ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος» - με χάρτη και pdf του βιβλιαρίου "Περπατώντας στην Ανάφη" - www.anafi.gr/wp-content/uploads /2015/04/anafi_walking.pdf 

Ρίξτε μια ματιά στον ιστότοπό τους http://anafi.gr/en/ καθώς προτείνει μερικές ενδιαφέρουσες πεζοπορίες στην Ανάφη: η πεζοπορία στην Παναγία και την Καλαμιώτισσα είναι πραγματικά εξαιρετική, αλλά και οι δύο πεζοπορίες από Ρούκουνα στο μοναστήρι  Ζωοδόχου Πηγής πολύ ωραίες.

Στη μυθολογία, η «Ανάφη» εμφανίστηκε από τη θάλασσα με εντολή του θεού Απόλλωνα, και προσέφερε καταφύγιο στον Ιάσονα και τους Αργοναύτες μετά από μια ισχυρή καταιγίδα.

Αρχαιολογικά ευρήματα έχουν δείξει ότι η Ανάφη κατοικήθηκε από την αρχαιότητα. Ένας και μόνο δρόμος οδηγεί από το γραφικό λιμανάκι του Αγίου Νικολάου μέχρι τη Χώρα, τον μοναδικό οικισμό, χτισμένος σε μια φυσικά αμφιθεατρική τοποθεσία στο κέντρο του νησιού.
Λόγω της ηφαιστειακής έκρηξης του 1650 π.Χ., η οποία δημιούργησε τη σημερινή καταπληκτική καλντέρα της Σαντορίνης, καλύφθηκε η Ανάφη από ένα λεπτό στρώμα ελαφρόπετρας. Η ιστορία της Ανάφης ήταν παράλληλη με την ιστορία των άλλων κυκλαδίτικων νησιών: το 1207, για παράδειγμα, προσαρτήθηκε επίσης από τον Μάρκο Σανούδο, τον βασιλιά της Λατινικής-Ενετικής πολιτείας της Νάξου, και το έτος 1537 έγινε τουρκικό.
Επειδή το νησί υπέστη πολλές εισβολές από πειρατές, ερημώθηκε σχεδόν εντελώς - κάτι που εξηγεί την απουσία  συστηματικής γεωργίας και μονοπάτια πυκνού αγροτικού δίκτυου μονοπατιών. Το 1956 η Ανάφη είχε την ίδια μοίρα με τη Σαντορίνη και καταστράφηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον σεισμό.

Το μικρό νησί είναι πολύ ορεινό και έχει μια σχετικά ψηλή κορυφή: τη Βίγλα με υψόμετρο 585μ. Το εσωτερικό είναι πολύ ξερό, αλλά υπάρχουν μερικές βαθιές και στενές κοιλάδες, αξιοσημείωτες λόγω της πυκνής βλάστησης που αποτελείται από όλα τα είδη μεγάλων κάκτων.

Το περίφημο Δρακόνδοσπηλο (Σπήλαιο του Δράκου) βρίσκεται στον λόφο του Κάλαμου, κοντά στο μοναστήρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας στη νοτιοανατολική πλευρά της Ανάφης. Είναι μοναδικής ομορφιάς λόγω της μεγάλης ποικιλίας σταλακτιτών και σταλαγμιτών και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα του νησιού.

Το λιμάνι του Αγίου Νικολάου είναι πολύ μικρό και συνδέεται με την κύρια πόλη της Χώρας μέσω ενός και μοναδικού ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Λόγω της θέσης σε σχήμα αμφιθεάτρου και επίσης λόγω των ανεμόμυλων στην πλαγιά του λόφου, η Χώρα είναι πραγματικά πολύ γραφική. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα περισσότερα από τα σπίτια, καθώς και τα νεότερα, είναι χτισμένα με θολωτή οροφή - η οποία προσφέρει καλύτερη αντίσταση ενάντια στους σεισμούς. Επίσης αξιοσημείωτο είναι οι φούρνοι ψησίματος, αν και πλέον χρησιμοποιούνται μόνο σποραδικά. Όλοι και όλοι στο νησί μένουν περίπου 300 άνθρωποι.

Το νησί έχει επίσης ενδιαφέροντες αρχαιολογικούς χώρους. Η αρχαία πόλη στο Καστέλλι αξίζει μια επίσκεψη, καθώς τα ερείπια σε συνδιασμό με την υπέροχη θέα από το λόφο υπόσχονται πανέμορφες φωτογραφίες!

Στην περιοχή της Καταλιμάτσας στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, οι ανασκαφές έφεραν στο φως τα ερείπια μιας αρχαίας πόλης που, στο μεγαλύτερο μέρος της, βυθίστηκε στη θάλασσα. Πιστεύεται ότι το αρχαίο λιμάνι βρισκόταν εκεί και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ζωής του νησιού. Στην πλαγιά του Καστελίου (325μ.)  βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας στο Δόκαρι με μια πολύ ωραία ρωμαϊκή σαρκοφάγο στην αυλή.

Χωρίς αμφιβολία, οι πιο εντυπωσιακοί ιστορικοί χώροι είναι τα δύο μοναστήρια στα ανατολικά του νησιού: το μοναστήρι της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής και το μοναστήρι της Παναγίας Καλαμιώτισσας, σε υψόμετρο 450 μέτρων. Το μεγάλο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής είναι χτισμένο πάνω θεμέλια του ναού του Απόλλωνα και έχει ενσωματώσει μεγάλα τμήματα του παλιού τείχους του ναού στα νέα τείχη. Ένα μεγάλο πανηγύρι λαμβάνει χώρα εδώ στις 8 Σεπτεμβρίου. Το μοναστήρι της Παναγίας Καλαμιώτισσας, σε υψόμετρο 450 μέτρων βρίσκεται σε μια από τις κορυφές του Καλάμου (εξ ου και το όνομά του). Η πανοραμική θέα από εδώ ψηλά είναι απίστευτη (μερικές φορές βλέπεις ως την Κρήτη). Συνήθως φαίνονται πολλά από τα Κυκλαδονήσια και ειδικά το νησί της Αμοργού με θέα στο μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιότισσας. Αξίζει το ταξίδι στην Ανάφη.

Η Ανάφη διαθέτει επίσης μερικές όμορφες παραλίες στη νότια ακτή, μεταξύ άλλων, την παραλία του Ρούκουνα (που είναι η μακρύτερη), την παραλία του Κλεισίδη (που είναι πιο κοντά και μπορεί να φτάσει με τα πόδια) και τις μικρές παραλίες κάτω από τους Αγίους Αναργύρους (επίσης προσβάσιμη με τα πόδια από το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής). Στα βόρεια του νησιού αξίζει να καλομπήσετε στα πανέμορφα νερά του Λιβόσκοπου!