Ανάσες στη Ρεματιά Χαλανδρίου

Η κυριακάτικη συννεφιά βοήθησε την άσκηση. Ποδηλασία στο κομμάτι πριν από την Πολυδρόσου (Φωτογραφίες (φωτογραφίες. ΜΑΡΙΚΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ).

ΠΑΓΩΝΑ ΛΑΨΑΤΗ

11.11.2020 • 07:21

Το ροζ ποδήλατο ακουμπούσε στον κορμό του πανύψηλου ευκάλυπτου και το πιτσιρίκι έπαιζε ήσυχα στην άκρη της κοίτης της ρεματιάς. Κάπου κάπου έδειχνε στη μαμά του μια καλοσχηματισμένη πέτρα και εκείνη την έπαιρνε και την έριχνε δίπλα στις άλλες που είχε ήδη βάλει στο νερό, για να φτιάξει ένα πέρασμα. Το ίδιο ανέμελο και χαρούμενο ήταν και το σκυλί μου, η Roxy, χάρη στο οποίο γνώρισα καλύτερα τη Ρεματιά του Χαλανδρίου την περίοδο της πρώτης καραντίνας. Εδώ επιστρέψαμε και τώρα.

Η είσοδος/έξοδος στη Ρεματιά Χαλανδρίου γίνεται από πολλά σημεία, είτε από τη Λεωφόρο Πεντέλης (από τις οδούς Δάσους και Κηφισού), είτε από τις οδούς Προφήτη Ηλία και Ροδοδάφνης, είτε από τη Βάρναλη, κ.α. Μια κυκλική διαδρομή έχει μήκος περίπου 4,5 χιλιόμετρα. Το πόση ώρα θα χρειαστείτε για να την ολοκληρώσετε, εξαρτάται από αν θα περπατήσετε στα παρόχθια μονοπάτια ή θα μπείτε στα δασικά μονοπάτια και στην κοίτη. Δυστυχώς, δεν μπορείτε να τη διασχίσετε από το ένα άκρο ώς το άλλο, καθώς υπάρχουν περιφράξεις που διακόπτουν την πορεία, γεγονός που τραυματίζει τη συνολική εμπειρία ένας ενιαίου περίπατου. 
Στον χάρτη που έχει εκδώσει ο σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης Χαλανδρίου SOS Rematia, υπάρχουν σηματοδοτημένα με κόκκινες βούλες τα μονοπάτια που οδηγούν σε αδιέξοδο. 

Οι πέτρινες αναβαθμίδες της Ρεματιάς, λίγο πριν χαθεί μέσα στη γη, βρίσκονται στη γέφυρα της οδού Γυφτοπούλου. Από εκεί ανηφορίζουμε προς τη Βάρναλη και μπαίνουμε στην οδό Δάσους, δίπλα στη Λεωφόρο Πεντέλης, ιδανικό σημείο για να πάρουμε καφέ και σνακ στο χέρι. 

Φτάνοντας στην οδό Νυμφών, τα ξύλινα σκαλιά βοηθούν στην κατάβαση μέσα στη Ρεματιά. Διασχίσαμε τη μεταλλική πεζογέφυρα για να βρεθούμε απέναντι, στο μεγάλο πλάτωμα κάτω από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, με τους πάγκους και τα τραπέζια πικ νικ. Ενα ασφαλές μέρος με πρόσβαση σε ΑμεΑ και παιδικά καροτσάκια, όπου μπορούν να παίξουν τα παιδιά και να τρέξουν τα σκυλιά, σημαντικό όμως και για τη ρεματιά σε περίπτωση πλημμύρας. 

Αν σας αρέσει η παρατήρηση πουλιών, κοιτάξτε ψηλά και προσπαθήστε να εντοπίσετε τις φωλιές των αγριοπαπαγάλων, μοιάζουν με άχυρα και κρέμονται από τα ψηλά πεύκα. Από εδώ μέχρι τη Δάφνιδος πολλά μονοπάτια οδηγούν σε αδιέξοδο. 

Στο επόμενο κομμάτι, όμως, από τη Δάφνιδος μέχρι την Πολυδρόσου, θα δείτε παιδιά και μεγάλους να επιδίδονται σε off road ποδηλασία, τρέξιμο και περπάτημα –χωρίς δύσκολες υψομετρικές διαφορές. Περπατώντας έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις τους θησαυρούς της Ρεματιάς. Λόγω της παρατεταμένης καλοκαιρίας, το έδαφος είναι ακόμα καλυμμένο με άκανθους, το σχήμα του φυλλώματος που ενέπνευσε τα κορινθιακά κιονόκρανα. 

Θα παρατηρήσετε επίσης ότι ανάμεσα σε πεύκα, κυπαρίσσια, ευκάλυπτους, ελιές, αμυγδαλιές, και άλλα είδη από την πλούσια χλωρίδα της Ρεματιάς, την τιμητική του έχει ο αείλανθος. Το συγκεκριμένο δένδρο είναι κινεζικής καταγωγής και ήρθε στην Ελλάδα από την Αμερική, όταν η βασίλισσα Αμαλία ήθελε να γεμίσει με καλλωπιστικά δένδρα τον τότε Βασιλικό Κήπο. Το φυτό πολλαπλασιάζεται εύκολα, γι’ αυτό στη Ρεματιά υπάρχουν εκατοντάδες.

Συνεχίζοντας τη βόλτα, πάντα με κατεύθυνση προς Αττική Οδό, η διαδρομή είναι εξίσου ευχάριστη σε όποια πλευρά κι αν περπατάτε. Εμείς μπήκαμε μέσα στην κοίτη του ρέματος για να δούμε τα ίχνη του υδραγωγείου, δηλαδή τους πέτρινους αγωγούς που αποκαλύφθηκαν όταν μέρη από τα πρανή υποχώρησαν. Βγήκαμε από την πεζογέφυρα στο ύψος της οδού Ευρίπου και συνεχίσαμε στην Κηφισού για να στρίψουμε στη Ροδοδάφνης και να επιστρέψουμε. Το κομμάτι αυτό είναι πολύ περιποιημένο, καθώς ο SOS Rematia μαζί με άλλους συλλόγους διοργάνωσε το καλοκαίρι εθελοντική δράση καθαρισμού. Η κατάβαση ώς τη Βάρναλη είναι συνεχής και έγινε πιο γρήγορα και χαλαρά.

Ενα από τα ελάχιστα υδάτινα ίχνη του παρελθόντος της πρωτεύουσας 

«Τα πάρκα είναι το κλειδί για την καλή δημόσια υγεία και την περιβαλλοντική υγεία των πόλεων» είχα διαβάσει σε άρθρο την περίοδο του πρώτου lockdown. «Ενας περίπατος 10 λεπτών μπορεί να βελτιώσει τη φυσική κατάσταση, να μειώσει τον κίνδυνο χρόνιας νόσου και να βοηθήσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και της μνήμης», λένε οι ειδικοί. 

Καταλαβαίνω φυσικά ότι η Ρεματιά του Χαλανδρίου δεν είναι το ίδιο ελκυστική με το… Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα. Ομως στην κυριακάτικη βόλτα θυμήθηκα έναν Βρετανό αρχιτέκτονα, ο οποίος είχε εντυπωσιαστεί από τα μικρά συνοικιακά πάρκα στα αστικά κέντρα ολόκληρης της Ελλάδας, ώστε υιοθέτησε την ιδέα και την κατέθεσε ως πρόταση σε διαγωνισμό για τον δημόσιο χώρο στη Νέα Ζηλανδία. 

Μήπως ήρθε η στιγμή να αγαπήσουμε και εμείς περισσότερο ό,τι υπάρχει κοντά μας, 10 λεπτά από το σπίτι μας. Οι Νεοϋορκέζοι το κάνουν.

Η Ρεματιά Χαλανδρίου είναι ένα από τα ελάχιστα υδάτινα ίχνη του παρελθόντος της Αθήνας που σώζονται. Αποτελεί μέρος του ρέματος Πολυδρόσου, μήκους περίπου έξι χιλιομέτρων, το οποίο πηγάζει από την Πεντέλη και κατεβαίνει νότια περνώντας από τους Δήμους Νέας Πεντέλης, Μελισσίων, Βριλησσίων, Αμαρουσίου και Χαλανδρίου. 

Στην κοίτη του ρέματος

Εμαθα ακόμα ότι μέσα στην κοίτη του ρέματος, μπορεί να δει κανείς ίχνη του Αδριάνειου Υδραγωγείου (134 μ.Χ.), που κατά τη ρωμαϊκή περίοδο υδροδοτούσε την πόλη των Αθηνών μεταφέροντας νερό από την Πεντέλη ώς την Αδριάνεια Δεξαμενή στους πρόποδες του Λυκαβηττού. 

Αδριάνειο Υδραγωγείο

• Η κατασκευή του Αδριάνειου Υδραγωγείου ξεκίνησε το 134 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και ολοκληρώθηκε το 140 μ.Χ. από τον Πίο Αντωνίνο. Οι φανοί που βρέθηκαν κοντά στη Λεωφ. Κηφισίας αποκάλυψαν το υδραγωγείο, το οποίο αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά της πόλης του Χαλανδρίου. Ο δήμος κατάφερε να λάβει χρηματοδότηση ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ από τη διαχειριστική αρχή των Αστικών Καινοτόμων Δράσεων (UIA) για την ανάδειξη του έργου.
 
• Κατά τους αρχαίους χρόνους, η ρεματιά ήταν το βόρειο σύνορο του Δήμου Φλύας (σημερινό Χαλάνδρι) με τον Δήμο Αθμονον (Μαρούσι), διότι οι αρχαίοι συνήθιζαν να χρησιμοποιούν γεωφυσικά ορόσημα για τα όριά τους.