Στα βορειοδυτικά της ηπειρωτικής Ελλάδας, τα 46 παραδοσιακά χωριά των Ζαγοροχωρίων βρίσκονται σε ορεινή περιοχή της Πίνδου. Πριν γίνουν προσβάσιμα μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου, τα χωριουδάκια συνδέονταν μόνο με ορεινά μονοπάτια και πέτρινες γέφυρες, τα περισσότερα από τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα.

Όπως η Σκάλα του Βραδέτου που συνδέει το Βραδέτο με το Καπέσοβο, που μέχρι το 1974 ήταν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ του Βραδέτο και των υπόλοιπων Ζαγοροχώριων. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η κατασκευή δύο πέτρινων γεφυρών που να επιτρέπουν τη διάσχιση του φαραγγιού της Μεσαριάς και το απότομο ρέμα που ρέει ανάμεσά τους.

 

Από την κάτω πλευρά της πλατείας του Βραδέτου, παίρνουμε το καλντερίμι, ακολουθούμε την άσφαλτο για 200 μέτρα, και παίρνουμε έναν στενό χωματόδρομο στα δεξιά για το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Λίγο πριν το ξωκλήσι, στρίβουμε δεξιά στο μονοπάτι που μας οδηγεί στην αρχή της σκάλας.

Στα πρώτα καγκέλια η εποπτική θέα επιτρέπει να θαυμάσουμε το εντυπωσιακό ανάγλυφο της περιοχής.
Η σκάλα με τα εντυπωσιακά της καγκέλια  που ελίσσονται στην κατακόρυφη πλαγιά, μας κατεβάζει αρκετά γρήγορα μέσα στην χαράδρα της Μεσαριάς. Η σκάλα του Βραδέτου αποτελείται από  περισσότερους από 1500 αναβαθμούς (σκαλοπάτια) και 39 καγκέλια (στροφές). Η δουλειά των μαστόρων της πέτρας είναι εντυπωσιακή.